Wszystko w odpowiednim pojemniku. W celu ponownego wykorzystania materiałów jako surowców ważne jest, aby nie dodawać żadnych zanieczyszczeń. Wówczas jakość materiału pozostaje tak dobra, jak to tylko możliwe i można go poddać recyklingowi. Z tego powodu wiele materiałów jest zbieranych osobno, oddzielonych od odpadów resztkowych. Główna zasada segregacji w domu brzmi: czyste i/lub suche.
- Do pojemnika GFT można wrzucać wyłącznie odpady warzywne, owocowe i inne odpady żywnościowe oraz odpady ogrodowe.
- W pojemniku na szkło (szkło opakowaniowe) dozwolone są wyłącznie szklane butelki i słoiki.
- Do pojemnika na papier można wrzucać wyłącznie czysty i suchy papier oraz karton.
- W pmd dozwolone są tylko (puste) opakowania plastikowe i metalowe (puszki) oraz kartony po napojach.
- W pojemniku na tekstylia mogą znajdować się wyłącznie tekstylia.
Brzmi to logicznie, ale w pojemnikach na te materiały wciąż znajduje się wiele zanieczyszczeń. Na przykład plastik w makulaturze lub GFT jest bardzo szkodliwy dla środowiska. Dzięki starannej separacji proces sortowania i recyklingu przebiega sprawnie. Niewielka ilość zanieczyszczeń musi zostać usunięta ze strumienia materiałów, zanim materiał będzie mógł zostać ponownie wykorzystany jako surowiec wtórny w procesie produkcyjnym. Koszty sortowania pozostają ograniczone, więc selektywna zbiórka pozostaje opłacalna finansowo. Ponieważ VGF, PMD i papier zanieczyszczone np. plastikiem lub odpadami resztkowymi nie mogą być poddane recyklingowi w celu ponownego wykorzystania. Jako mieszkaniec płacisz za przetwarzanie odpadów, ale nie uzyskujesz żadnych korzyści z surowców. Ci, którzy nie segregują lub segregują źle, podnoszą zatem koszty dla siebie i swoich sąsiadów.
Segregując odpady w sposób prawidłowy i czysty, wspólnie - mieszkańcy, gminy i Waardlanden - utrzymujemy koszty przetwarzania odpadów na rozsądnym poziomie. Wspólnie pracujemy na rzecz pięknego, wartościowego środowiska życia.
